Van fotograferen hield ik al heel lang en dan vooral met mijn Iphone. De selfie queen noemde mijn vriendinnen mij. Er werd bij elk uitje/vakantie vanuit gegaan dat ik de foto´s wel nam en dat deed ik natuurlijk graag. Toen in 2016 mijn zusje ging trouwen kwam ik in aanraking met bruidsfotografie. Eindelijk wist ik wat ik wilde worden als ik later groot ben. Ik heb me meteen ingeschreven voor een 2 jarige opleiding tot Fotograaf aan de Fotoschool in Amsterdam en kan fotografie nu niet meer uit mijn leven denken. Heartfelt Photography is waar ik mijn hart aan heb gegeven en met veel passie en liefde doe.
Het fotograferen heb ik van mijn opa. Ik ken hem niet anders dan met een camera in zijn hand. Onze hele familiegeschiedenis is gedocumenteerd op foto’s, polaroids en filmpjes. Als ik en mijn broertje (inmiddels ook al een broer) daar gingen logeren kwamen de fotoboeken tevoorschijn en vertelde mijn opa en oma verhalen van vroeger over hun leven in Indonesië, de boottocht naar Nederland en het opgroeien van mijn moeder, ooms en tantes. Ik vind het nog steeds fijn om door fotoboeken te bladeren, een overzicht van mijn leven met alles wat ik heb meegemaakt en met mensen waar ik dankbaar voor ben in mijn leven te hebben.
Rondzwerfen in de duinen, het zand tussen mijn tenen voelen en me één voelen met de wind en het water tijdens het kitesurfen. Ik heb mijn hart verpand aan strand, zee en duinen. En aan Alex met wie ik al sinds 1996 liefde & leed deel, hij is mijn thuis. Verder hou ik van koffie verkeerd met koekjes/taartjes (vooral de appeltaart bij Aloha Wijk aan Zee), weekendjes weg met mijn besties (Ibiza love), logeerpartijtjes met mijn neefjes en nichtjes en dansen totdat ik blaren onder mijn voeten heb.
